Doorgestuurd naar de Salon

Nesavende wo 31 dec - 22:39

Ze stond voor het grote gebouw en bekeek de buitenkant. Het was goed verzorgd en was duidelijk bestemd voor andere inwoners dan de normale mensen, zoals de bakker. Aeros stond naast haar stil en het leek alsof hij het gebouw ook bekeek. Zou ze inderdaad naar binnen gaan? Zou ze niet raar worden nagekeken of worden tegen gehouden? Ze was door een poortwachter naar het gebouw gestuurd, maar wat ze hier precies moest doen wist ze niet.

Ik kan zelf niet weg van mijn wachtpost..maar als u naar de salon gaat daar zult u prinses Shivaya ontmoeten. Die zal u verder de weg wijzen zei de wachter en hij knikt vriendelijk naar haar

Prinses Shivaya? Hij stuurde haar meteen door naar de prinses? Even keek ze aarzelend naar de ingang van het gebouw. Moest ze wel naar binnen gaan? Weer de twijfeling, maar die maakte plaats voor vastberadenheid. Nu ik hier toch ben, kan ik maar beter naar binnen gaan en de prinses ontmoeten. Wat jij Aeros? Aeros gaf geen antwoord, maar liet zijn hoofd hangen, ten teken dat het hem niks meer uitmaakte als hij maar ergens kon rusten.

De hoeven van Aeros klonken op het stenen pad naar de salon en overstemden haar eigen voetstappen. Een beetje onwennig liep ze naar de salon, haar mantel dicht knijpend om haar andere hand iets te doen te geven. Ze zag een standplaats voor paarden met erbij een grote trog water. Het leek haar een goede plek om Aeros achter te laten. Ze bond hem vast, fluisterde lieve woordjes in zijn oor en draaide zich erna om. Een grote deur zei dat dat de ingang van de salon was. Haast verlegen liep ze ernaar toe, twijfelde even voor ze klopte. Kom op, Nesa. Je hebt voor hetere vuren gestaan fluisterde ze tegen zichzelf. Ze rechtte haar rug en klopte op de deur.

**shivaya** do 1 jan - 13:16

Shivaya zat wat op het hek van de wij enkele paarden te aaien. Vanaf deze plek had ze perfect uitzicht op de salon EN ze was bij haarl ievelingsdiertjes. In gedachten pakt ze een voorpluk van een paard en snel en handig maakte ze er een vlechtje in. Gelijk haalde ze die er weer uit zodat hij niet zijn haar eraf zou schuren.
Na het haar van het paard gedaan te hebben gleden haar vingers ook door haar haar en ze maakte er iets van. Maar na even eraan gevoeld te hebben was het er ook gelijk weer uit. Weer de lange losse krullende haren.

Hier zo zittend vangen haar oren een geluid op. Het klinkt als hoefgetrappel. Shivaya kijkt om zich heen en ziet hoe een paard word vastgezet. En een onbekende vrouw. Ze had net van een bediende gehoord dat er iemand was die wat opweg geholpen wou worden. En ze neemt aan dat het deze vrouw is. En dus zal ze de vrouw maar eens gaan begroeten. Zo gezegt zo gedaan. Met een klein sprongetje land Shivaya op de grond en ze stapt met energieke vrolijke pas richting de vrouw.

Zo nadert Shivaya de vrouw in redelijk snel tempo, ze had nooit gehouden van getreuzel. Haar neus was iets rood van de kou. Ze haatte dat echt. Maar besloot zich er niets van aan te trekken. Iedereen had zijn zwakke punten. Nog een paar meter en ze is bij de vrouw, ze vertraagt haar pas iets om de vrouw niet af te schrikken en strijkt met haar hand haar haar goed. Dan stopt ze bij de vrouwhallo, u bent vast nesavende he? Ik zou u de weg wijzenZegt Shivaya met een spontane glimlach en ze steekt haar hand uit naar de vrouw. Die er redelijk onzeker van haar zaak uitzag. Haar ogen leken te zeggen maak je geen zorgen.En haar blik is vrolijkIk ben trouwens ShivayaZegt ze dan snel voor als de vrouw dat nog niet wist

Nesavende do 1 jan - 14:51

De deur was hard en kou toen haar knokkels het aanraakte. Aan het geluid van het kloppen hoorde ze dat dit een redelijk dikke deur was en van goed hout. Ze had niet al te hard op de deur geklopt en hoopte dat het voldoende was om het van binnen te horen. Als ze nog harder zou kloppen, zou ze waarschijnlijk een aantal pijnlijke knokkels overhouden.

Achter zich hoort ze enkele voetstappen en als ze zich omdraait kijkt ze recht in het gezicht van een vrouw. Even schrok ze licht; ze had mensen aan de deur verwacht, niet achter zich. Hallo, u bent vast Nesavende he? Ik zou u de weg wijzen Zegt de vrouw met een glimlach en ze steekt haar hand naar haar uit. Hoe wist ze haar naam? Zou dit die ene gids zijn waar de poortwachter het over had? Met enige onzekerheid nam ze de uitgestoken hand aan. Ze bestudeerde het gezicht van de vrouw voor zich vluchtig. Het was een mooie vrouw met losse krullen in het haar. Haar neus was een beetje rood door de kou en de buitenlucht, iets waar zij ook vaak last van had. Ze had bruine ogen, net als zijzelf, maar ze straalden rust en vriendelijkheid uit. Er zat geen spoortje vijandelijkheid in en langzaam kwam ze tot rust. Haar onzekerheid verdween.

Ik ben trouwens Shivaya stelde de vrouw zich voor. Het was de prinses waar ze naar toe was gestuurd. Het nieuws dat zij was gearriveerd, ging kennelijk als een lopend vuurtje door de stad heen. Gegroet, mijne prinses zei ze en ze maakte een lichte buiging door lichtjes door haar knieën te zakken en haar blik op de grond gericht te houden. Daarna kwam ze weer overeind en keek de prinses aan. Mijn naam is inderdaad Nesavende en ik ben van verre gekomen. Ik ben hiernaartoe gestuurd door één van de poortwachters. legde ze uit. Ze had niet verwacht dat de prinses een spontaan iemand zou zijn, die haar vrolijk begroette en haar behandelde alsof ze een gelijke was. Zelf hield ze hier enige afstand vanaf, uit angst dat ze wat verkeerd zou doen en het haar zal worden afgerekend. Haar ouders hadden haar goed opgeleid in ettiqette voor het geval dat en nu ze voor zo'n belangrijke iemand stond, hield ze zich er ook aan.

**shivaya** do 1 jan - 15:25

Shivayas ogen merken op hoe de vrouw schrikt. Maar dat is vrij begrijpelijk. Ze schud de hand kort en
glimlacht weer even vriendelijk. Haar ogen hield ze op de vrouw gericht. Ze nam de vrouw in zich op en prentte de naam goed in haar geheugen. Het is zo lullig om een naam te vergeten. De vrouw was knap..bijna alle vrouwen in deze stad waren knap. Niet dat dat uitmaakte. De mannen waren ook zeker niet lelijk. Bij die llaatste gedachte verschenen even pretlichtjes in haar ogen. Dan richt ze haar aandacht weer op de vrouw. Niet zo dromen..spreekt ze zichzelf in gedachten toe. En ze zag tot haar tevredenheid hoe de onzekerheid van nesavende ook wat verdween.

Na dit gemerkt de hebben ziet ze dat de vrouw praat. Ze maakt een lichte buiging en shivaya knikt vriendelijk. Eigenlijk heeft ze geen idee wat ze moet doen. Die etiqette heeft ze nooit echt geleerd. Nesavende en ik ben van verre gekomen. Ik ben hiernaartoe gestuurd door één van de poortwachters.Shivaya glimlachtdan welkom in almakirEen koude wind streelt haar wang en ze bedenkt dat nesavende het ook wel koud zou hebben. Wil je anders binnen komen? Buiten is het zo koudHaar ogen richt ze vragend op de deur en haar hand gaat richting de deurklink om die open te doen. Als ze adem haalde kwam er damp uit hun mond, het was ijskoud zoals gewoonlijk. Enkele dienstmeiden stonden in de salon klaar om te bedienen, die verveelden zich vast. Haar blik glijd naar de dienstmeiden en ze glimlacht even waarna ze haar ogen weer afwachtend op de vrouw richt.

Nesavende zo 4 jan - 13:20

Dan welkom in Almakir antwoord de prinses. Een glimlach sierde haar gezicht, hoe kwam het toch dat deze mensen hier zo vriendelijk waren? Wil je anders binnen komen? Buiten is het zo koud. Bij deze woorden realiseerde ze zich pas dat het koud was, haar mantel had haar ertegen beschermd. Ze knikte op de vraag, het was misschien wel een goed idee goed op te warmen voor ze verder ging. Rustig liep ze de prinses achterna, de salon binnen. Haar blik gleed naar Aeros, maar die stond rustig bij te komen van de reis.

Nu ze was gerustgesteld, bekeek ze de salon. Het was een grote ruimte met aan de muur schilderijen of andere voorwerpen. In de kamer zelf stonden een aantal stoelen met in het midden een lage tafel. De warmte van een haard vulde de kamer en ze voelde haar wangen tintelen. Een paar bedienden stonden klaar om de prinses op haar wenken te bedienen. Een beetje overdonderd van de gastvrijheid en natuurlijk het gebouw zelf, deed ze haar mantel voorzichtig af, die meteen werd overgenomen door een dienstmeid. Toen ze was uitgekeken op de ruimte, merkte ze dat Shivaya haar stond aan te kijken. Het spijt me, maar ik heb nog nooit zoiets gezien zei ze een beetje beschaamd maar met een glimlach.

**shivaya** zo 4 jan - 23:25

Shivaya geeft haar mantel aan een van de dienstmeiden en ze ziet ook hoe de mantel van nesavende in handen komt van een van de dienstmeiden. Ze knikt vriendelijk naar de dienstmeiden en zet zich neer op een stoel/zetel hoe je het ook wil noemen. In ieder geval iets om op te zitten. Geamuseerd ziet ze hoe de vrouw haar ogen uit kijkt in de kamer, ja de salon was een mooie ruimte. Lekker warm en knus. Ze zat er graag. Boven de haard hing een schilderij van hun moeder. Altijd als ze hier zat voelde ze zich eve nniet meer zo alleen, voelde ze de aanwezigheid van haar moeder.

Het spijt me, maar ik heb nog nooit zoiets gezien Shivaya glimlacht en kniktkijk maar gerust rond hoorZegt ze vriendelijkWil je wat drinken?Voegt ze er gelijk aantoe. Ze wenkt een dienstmeid en vraagt voor zichzelf wat thee. Vragend richt ze haar ogen op nesavende. Ondertussen geniet ze van de warmte van de salon en voelt hoe langzaam het sneeuw op haar haar smelt. En ze warmer word.

Gesponsorde inhoud

Doorgestuurd naar de Salon

Doorgestuurd naar de Salon

Re: Doorgestuurd naar de Salon

Re: Doorgestuurd naar de Salon

Re: Doorgestuurd naar de Salon

Re: Doorgestuurd naar de Salon

Re: Doorgestuurd naar de Salon

Re: Doorgestuurd naar de Salon